Tag

Deze vampierenthriller van F.W. Murnau (1888-1931) is een schoolvoorbeeld van het Duits expressionisme. In tegenstelling tot Robert Wiene’s grafisch expressionisme, kiest F.W. Murnau voor een uitgesproken cinematografisch expressionisme. 

Dankzij de ‘entfesselte kamera’ van Karl Freund leeft de kijker van F.W. Murnau’s Der Letzte Mann (1924) mee met Emil Jannings dronkenmansgezwalp.

Reeds in de grandioze openingsscène van Der Letzte Man maakt de camera een grootse entree.

Wanneer Duitse filmmakers zoals F.W. Murnau de camera van het statief bevrijden, handelen ze uiteraard niet in het ijle. Ze werden voorafgegaan door Franse impressionisten zoals Abel Gance en gevolgd door Britse regisseurs als E.A. Dupont. Kevin Brownlow geeft een overzicht in Cinema Europe: The Other Hollywood.