Berlin. Die Sinfonie der Grosstadt (1927)

In de jaren 1920 oefende de moderniteit van de stad een grote aantrekkingskracht uit op avant-garde kunstenaars.  Naast beeldend kunstenaars hebben ook filmmakers geprobeerd de uniciteit en poëzie van de stad in een wervelende caleidoscoop van beelden te vatten. Deze fascinatie is een internationaal fenomeen dat in de jaren 1920 en resulteert in een ‘genre’ dat de naam city symphony zal krijgen. Gekende voorbeelden zijn: Manhatta (over New York, 1921), Rien que les heures (over Parijs, 1926) en Man with the Movie Camera (1929). Duitse City symphonies als Berlin. Die Sinfonie der Grosstadt (Walther Ruttmann, 1927) en Robert Siodmaks Menschen am Sonntag leverden een indrukwekkende impressie van het kosmopolitische Berlijn van de jaren 1920.